Vrank post
Kijk!….
Waar?…
Daar!…Blinde!….Zie je hem?
Zie je wie?…..
Die kale daar….
Welke kale?…
Die kale met dat achterlijke sikkie….
Oooh die…
Da’s Vrank Post…
Wie?….
Vrank Post… de schrijver van dat boek…
Welk boek?…
Van die jongens in de gevangenis…
Oooh dat boek…
Hoe heette dat boek ook alweer?…
Eeeh,… zo’n engelse titel…
Oja;…. Bad Boys…
Ja,…BAD BOYS FOR LIFE…
Goed boek man….
Vond je? Ik vond t echt helemaal ruk….
Ja, maar jij houdt ook alleen van Harry Potter, mietje….
Hij is toch ook van die andere boeken
Eeeh….. ja,ja
Ik weet ze echt wel…..
Goh, hoe heten die nou….
Mmmm……waren vast goeie boeken
als je de naam nu al niet meer weet…
Sukkel
Hij ziet er wel een beetje raar uit
Komt-ie hier uit de buurt van Alkmaar?
Ja, uit Heerhugowaard
Maar hij is geboren in Delft, geloof ik
Tsssss, je meen ‘t
Hoe oud is-ie vent eigenlijk?
Hij is van 1965
Ohhh echt wel oud al dan…
Zie je toch
Moet je kijken….
Ouwe kop heeft die vent zeg
Wel schattig hoor
Schattig???
Wat zit-ie nou te doen…
Volgens mij zit-ie te schrijven…
O God, niet nog zo’n boek…
Leuk man, ik kan niet wachten….
Gaan we een handtekening vragen?….
Ben je besodemieterd… als t nou een leuke man was….
Ik moet nog naar de bakker
Wacht…ik loop met je mee….
Boeken
Headshot
‘Waarom deed jij niks vanmiddag?’
Dylan schrikt als hij het meisje herkent dat bij de stem hoort. Hij stottert wat ter verontschuldiging.
‘Nou ben je niet zo stoer, maar vanmiddag bij de kelderboxen was je nog echt een wannabee gangster, sukkel. Waarom liep je weg? Ben je zo’n schijterd?’
‘Ik wilde er gewoon niet bij zijn. Ik ken Stevo langer dan vandaag en als-ie zo is komt er altijd gezeik van. Ik hoef zijn gezeik niet’
‘Weet je dat ik bijna verkracht ben vanmiddag? Het is dat er een man kwam, anders was het helemaal fout gelopen’
‘Ga weg mens. Stevo is wel dom, maar niet zo dom’
‘Dat vriendje van je is levensgevaarlijk. Ik ga zeker aangifte doen en weet je wat? Jij gaat me daar bij helpen’
‘Wat denk je zelf? Ik was er niet eens bij’
‘Ik denk dat je wel moet, want als je mij niet helpt, dan zeg ik in mijn aangifte dat jij er bij was. En dan kun je gezellig een tijdje naar de gevangenis. Wat denk je zelf?’, haar stem klinkt spottend, ‘zouden ze me geloven? Kijk me es aan’ Dylan kijkt schuw naar Monica. Hij laat zijn ogen langzaam afdalen van haar zwarte krullen naar haar bruine ogen. Hij ziet haar ogen zich langzaam vullen met tranen. Snikkend zegt ze:
‘Ik weet het niet meneer de rechercheur, maar er was ook nog een vierde jongen. Die was het ergste…’
Ze haalt haar neus op alsof ze zwaar geëmotioneerd is, dan kijkt ze Dylan opeens strak aan. ‘Nou wat denk je? Geloven ze me of niet?’
Het zweet breekt Dylan uit. In wat voor nesten heeft hij zichzelf nu weer geholpen?